1ـ1 تاريخچه:
لينوكس يك سيستم عامل چند كاربره و چند وظيفه اي است كه روي سخت افزارهاي مختلف اجرا مي شود.
نسخه اول لينوكس توسط يك دانشجوي فنلاندي به نام لينوكس توروالدز ارائه شد. توروالذر اين نسخه را در وب براي ساير برنامه نويسان ارسال كرد تا از آن استفاده كنند و آن را بهبود بخشند. توروالدز خود اين س يستم عامل را براساس يك سيستم دانشگاهي به نام MINX توسعه داد. اين سيستم عامل توسط آقاي «تن بام» به عنوان يك سيستم عامل آموزشي ايجاد شده بود.
1ـ1 تاريخچه:
لينوكس يك سيستم عامل چند كاربره و چند وظيفه اي است كه روي سخت افزارهاي مختلف اجرا مي شود.
نسخه اول لينوكس توسط يك دانشجوي فنلاندي به نام لينوكس توروالدز ارائه شد. توروالذر اين نسخه را در وب براي ساير برنامه نويسان ارسال كرد تا از آن استفاده كنند و آن را بهبود بخشند. توروالدز خود اين س يستم عامل را براساس يك سيستم دانشگاهي به نام MINX توسعه داد. اين سيستم عامل توسط آقاي «تن بام» به عنوان يك سيستم عامل آموزشي ايجاد شده بود.
2ـ1 نسخه تجاري
در حال حاضر، شركتهاي زيادي روي سيستم عامل لينوكس كار مي كنند. براي مثال شركت Red Hat يكي از شركتهاي مهم توزيع كننده لينكوس به شمار مي رود. لازم بذكر است كه Red Hat Linx 7 آخرين گونه ارائه شده توسط اين شركت مي باشد.
از ويژگيهاي اين گونه مي توان به نصب آسان و نيز امكانات مديريتي سيستم اشاره نمود. در حال حاضر، شركتهاي ديگري نيز گونه هاي تجاري لينوكس را توزيع مي كنند كه اسامي تعدادي از اين شركتها عبارت است از:
Caldera , Corel , Slackware , Debian , Mandarke , Turbolinux , Easy linux
از جمله پيشتازان جديد سيستم عامل لينوكس مي توان به شركتهاي بزرگي چون SUN و ORACLE اشاره كرد. شركت Borland نيز تلاش براي ارائه محصول كاربردي Intebase روي سيتسم عامل لينوكس است.
3ـ 1 ميزان افزايش استفاده از سيستم عامل لينوكس
موارد بسياري باعث محبوبيت لينوكس گرديده است. از جمله: پشتيباني از پروتكل SMB و فايل سيستم CIFS (كه باعث راحتي كار با ماشين هاي ويندوزي مي شود)، وجود برنامه هايي نظير X-win32 كه امكالن اجراي برنامه ها را روي ماشين لينوكس و نيز مشاهده آنها روي ماشين ويندوزي را مي دهد. همچنين، امكاناتي نظير پشتيباني از فايل سيستمهاي DOS ، NTFS ، VFST باعث شده است كه ميزان استفاده از لينوكس بيشتر شود.
شركت COREL نيز اين امكان را فراهم آورده است تا برنامه هاي كاربردي ويندوز بطور كامل از يك اتصال روي لينوكس اجرا شوند. IDC پيش بيني مي كند تا سال 2002 نسخه هاي لينوكس حدود 25% افزايش فروش را نشان دهند.
4ـ1 دلايل استفاده از سيستم عامل لينوكس
كنترل: كاربران، كنترل كاملي بر وظيفه مندي سيستم دارند و مي توانند مشخصه ها و قابليت هاي مورد علاقه و نياز خود را اضافه كنند، اشكالات را بيابند و بدون نياز به نرم افزارهاي ارتقا دهنده خود را انجام دهند.
انعطاف پذيري: سيستم عامل لينوكس، با پشتيباني طيف وسيعي از پروتكل هاي شبكه هاي LAN ، WAN و فايل سيستمهاي مختلف، امكان ارتباط لينوكس با ساير سيستمهاي عامل را فراهم كرده است. همچنين، با استفاده از برنامه هاي ماشين مجازي، لينوكس قادر مي باشد تا سيستمهاي عامل مختلفي را شبيه سازي كند.
همچنين، سيستم عامل لينوكس روي طيف وسيعي از سخت افزارها موجود است از جمله سخت افزارهايي مانند VAX ، Motorla ، Alpha ، Mips ، X86 .
پايداري: شركتهاي بسياري ساليانه ميليونها دلار بخاطر بروز اشكالاتي در سرورهايشان ضرر مي كنند، ولي در مقابل ماشين هاي لينوكس بسيار پايدار هستند و اغلب براي ماهها يا سالها به كارشان ادامه مي دهند، بدون آنكه برايشان مشكلي پيش بيايد.
امنيت: بطور كلي ويروس به آن مفهومي كه در سيستمهاي عامل ويندوزي متداول است، در محيط هاي يونيكسي و لينوكسي وجود ندارد.
پشتيباني از سرويس ورود راه دور امن (Remote Access Service) و نيز پشتيباني از انواع روشهاي رمز نگاري و غيره ار ديگر مزاياي امنيتي سيستم عامل لينوكس است.
هزينه پايين: اغلب نرم افزارهاي لينوكس مجاني هستند و خود سيستم عامل هم قيمتي ندارد.
قدرت: سيستم عامل پانزده ابر كامپيوتر از 100 ابر كامپيوتر موجود، از نوع لينوكس است.
نسخه هاي خاص منظوره: لينوكس به علت مجاني بودن و همچنين آزاد بودن Source (Linux open source) شركتها را قادر مي سازد تا نسخه هاي خاص منظوره ايجاد كنند.
مصارف روميزي: وجود ابزار Strat office كه بطور كامل تمام امكانات MS-office را روي محيط لينوكس و به همان راحتي كه در محيط ويندوز وجود دارد را فراهم مي كند، باعث گرديده است تا سيستم عامل لينوكس براي مصارف شخصي نيز مناسب گردد.
5ـ1 امكانات سيستم عامل Linux :
سيستم عامل لينوكس تمام امكانات لازم به عنوان يك سيستم عامل Client (سرويس گيرنده) همچنين، يك سيستم عامل server (سرويس دهنده) را دارا مي باشد.
در اين قسمت به معرفي بعضي از امكانات اين سيستم عامل مي پردازيم.
پشتيباني از فايل سيستمهاي مختلف نظير:
Ext2 , Ext , Isofs , VFAT , MS – DOS , NTFS , Minix
پشتيباني از فايل سيستمهاي شبكه اي نظير:
NFS , SMBFS , Coda
پشتيباني از پروتكل هاي ارتباطي مختلف شبكه نظير:
Telnet , FTP , SMTP , POP3 . Finger , IMAP , SMB , NFS , X , MTTQ ,DHCQ , QQQ , SLIQ
پشتيباني از روشهاي مختلف هويت شناسي نظير:
USER/PASS , SKEY , PAP , CHAP , Radius , OPIE
ابزارهاي متعدد امنيتي و اشكال يابي نظير:
Firewall , Proxy , Network Monitoring , Log Analyzer , Syslogd , Port Scanners.
وجود ابزارهاي متعدد برنامه نويسي نظير:
C , C ++ , Paseal , Jara , Python , Perl , Shell Sripts , …
و همچنين اكثر Source برنامه نظرير سيستم عامل، Server ها و برنامه هاي كاربردي بصورت آزاد موجود مي باشد.
«هر روز كاربران بيشتري از محصولات شركت مايكروسافت روي برگردانده و هر روز شركت هاي كامپيوترهاي سرويس دهنده (Server) خود را با سيستم عامل رايگان لينوكس راه اندازي مي كنند».
فصل دوم
1ـ2 سيستم عامل چيست؟
سيستم عامل برنامه اي است كه به عنوان رابط بين كاربر و سخت افزار عمل مي كند. همچنين، به عنوان يك تخصيص دهنده منابع از قبيل: زمان پردازش، فضاي حافظه، فضاي ذخيره سازي، دستگاههاي ورودي ـ خروجي به شمار مي رود.
سيستم عامل برنامه اي است كه همواره در حال اجرا روي سيستم كامپيوتر است. در واقع سيستم عامل يك برنامه كنترلي است كه كنترل دستگاههاي جانبي را نيز بر عهده دارد.
2ـ2 اهداف سيستم عامل:
سيستم عامل دو هدف عمده زير را بر عهده دارد:
(1)Resource Management
(2) Extended Machine
Resource Management :
سيستم عامل مديريت منابع را برعهده دارد و هيچ كاري بدون همانگي و نظارت سيستم عامل صورت نمي گيرد. براي مثال، اگر كاربر بخواهد كاري را در مورد سخت افزار انجام دهد، اين كار بايد از طريق سيستم عامل صورت گيرد.
Extended Machine :
سيستم عامل به عنوان يك دستگاه توسعه يافته عمل مي كند. به عبارت ديگر سيستم عامل كارهاي كوچك و جزئي و با پيچيدگي بالا و همچنين كارهايي را كه كار كاربر علاقمند به انجام آنها نمي باشد را انجام مي دهد.
3ـ2 جايگاه سيستم عامل در سخت افزار و نرم افزار:
دسترسي به سخت افزار فقط از طريق «سيستم عامل» صورت مي گيرد. به عبارت ديگر سيستم عامل ارتباط دهنده بين نرم افزار و سخت افزار است.
4ـ2 ساختارهاي سيستم عامل:
1ـ4ـ2 Manolitic Systems :
اينگونه سيستم عامل ها ساختار خاصي ندارند و از يكسري روتين ها كه هر كدام وظيفه خاصي را بر عهده دارند تشكيل شده اند. در اين نوع از سيستم عامل ها هيچ طبقه بندي براي اين روتين ها وجود ندارد و اين برنامه ها هيچ اولويتي نسبت به يكديگر ندارند.
2ـ4ـ2 Layered Systems :
در اينگونه سيستمها، روتين ها، براساس اولويت، در لايه هاي مختلف قرار مي گيرند. به عبارت ديگر نوعي تقسيم بندي و طبقه بندي لايه اي در اين سيستمها وجود دارد. مهمترين لايه در اين سيستمهاي عامل kirnel (هسته) است كه به منابع سخت افزاري دسترسي دارد.
سيستم هاي عامل مبتني بر يونيكس از اينگونه ساختار تبعيت مي كنند.
3ـ4ـ2 Virtual Machine (VM) :
در اين نوع ساختار كاربر نيازي به تطبيق خود با سيستم عامل جديد را ندارد. به عبارت ديگر اگر كاربر به سيستم عاملهايي نظير DOC ، CPM يا غيره كار مي كند، نرم افزاري وجود دارد كه دستورات را به دستورات VM تبديل مي كند. نرم افزاري كه وظيفه اش تبديل اين دستورات به دستورات VM است، CMS نام دارد.
4ـ4ـ2 Client/Server :
در اين ساختار اگر سيستم عامل را بشكافيم به بخشي كه فرمان صادر مي كند Client و به بخشي كه فرامين را اجرا مي كند Server مي گويند.
5ـ2 وظايف يك سيستم عامل
1ـ تسهيل در عمليات ورودي ـ خروجي
2ـ كنترل اشتباهات
3ـ دسترسي چند تايي
4ـ فايل سيستمها يا پرونده
5ـ مسائل مربوط به كارآئي
فصل سوم
نصب قدم به قدم سيستم عامل لينوكس
1ـ3 نصب قدم به قدم همانطوريكه در فصل اول بيان گرديد نسخه هاي متعددي از سيستم عامل لينوكس در بازار موجود مي باشد كه اين امر به علت open source code بودن و رايگان بودن سيستم عامل لينوكس مي باشد. به همين دليل شركتهاي بسياري اقدام به فروش و عرضه اين سيستم عامل به بازار انفورماتيك جهان كرده اند كه از جمله اين شركتها مي توان به اين شركتها هاي زير اشاره نمود:
Red hat , Caldera , Corel , Mandarke , Infomagic , ……….
سيستم عامل لينوكس عرضه شده توسط شركت red hat مي باشد. زيرا سيستم عامل red hat linux يكي از معروفترين گونه هاي اين سيستم عامل مي باشد.
نصب سيستم عامل Red Hat Linux 7 :
2ـ 3 سازگاري با سخت افزار:
سيستم عامل Red Hat Linux 7 با اغلب سخت افزارهاي سيستم سازگاري است ولي به هر دليل امكان دارد كه با برخي از قطعات سخت افزاري سيستم سازگاري نداشته باشد. بنابراين مي توانيد براي دريافت اطلاعات بيشتر در اين ارتباط به سايت اينترنتي زير مراجعه كنيد:
http : //www.redhat.com /hardware
3ـ 3 نصب دوگانه (Dual Boot)
هنگامي كه مي خواهيد سيستم عامل لينوكس را روي سيستم نصب نماييد ممكن ايت دو حالت وجود داشته باشد: حالت اول اين كه در زمان نصب سيستم عامل Red Hat Linux 7 از سيستم عاملهاي ديگري نظير windows 98 ، windows NT يا windows 2000 و … استفاده مي كنيد.
حالت دوم اين كه مي خواهيد فقط سيستم عامل لينوكس را روي سيستم داشته باشيد و هيچ سيستم عامل ديگري روي سيستم نداريد. با اطمينان بايد گفت كه در هر يك از دو حالت مطرح شده كاربر مي تواند براحتي سيستم عامل لينوكس را روي سيستم نصب نماييد زيرا سيستم عامل لينوكس هيچ گونه تضادي با ساير سيستم عاملهاي نصب شده روي سيستم ندارد و براحتي با ساير سيستم عاملهاي ديگر كار مي كند.
بنابراين در صورتي كه بخواهيد سيستم عامل لينوكس را همزمان با ساير سيستم عاملهاي نصب شده روي سيستم نصب نماييد، نياز به حالت نصب دوگانه يا dualboot خواهيد داشت. براي اين منظور سيستم عامل لينوكس نرم افزاري تحت عنوان «LILO» (سر واژه Linux Loader) را روي سيتسم نصب مي نمايد.
لازم بذكر است كه نرم افزار «LILO» فقط مختص ماشين هاي سازگار با Intel است و براي ساير ماشين ها، نرم افزارهاي ديگري مانند «SILO» ، «MILO» را در اختيار كاربران قرار مي دهد
نرم افزار LILO در هنگام نصب سيستم عامل Red Hat Linux بصورت خودكار روي Master boot record نصب مي شود، اما نرم افزار «LILO» پيش از قرار گرفتن روي Master boot record از آن يك كپي تهيه مي كند. بنابراين پس از نصب سيستم عامل لينوكس و نرم افزار LILO در هنگام راه اندازي سيستم ابتدا نرم افزار LILO فعال مي گردد و طي پيامي كه بصورت زير روي صفحه نمايشگر ظاهر مي گردد، مي توانيد سيستم عاملي را كه مي خواهيد روي سيستم Boot و راه اندازي گردد را انتخاب نماييد.
LILO Boot :
با ظاهر شدن اين اعلان روي صفحه نمايشگر، در صورتي كه بخواهيد لينوكس به عنوان سيستم عامل راه اندازي گردد، كافي است تا دكمه Enter را فشار دهيد و در صورتي كه مي خواهيد ساير سيستمهاي عامل نصب شده روي سيستم شما Boot گردند، كافي است تا كلمه dos (يا واژه ديگري را كه در هنگام پيكربندي نرم افزار LILO تعيين مي نماييد را وارد نماييد) را در مقابل اعلان فوق وارد كنيد و سپس كليد Enter را فشار دهيد. در اين مرحله منويي از سيستمهاي عامل نصب شده روي سيستم ظاهر مي گردد و مي توانيد با انتخاب هر يك از آنها سيستم را راه اندازي نماييد.
براي مثال ممكن است منوي ظاهر شده پس از وارد كردن كلمه dos و فشار دادن كليد enter بصورت زير باشد:
please select the operating system to start
window NT server version 4.0.0
window NT server version 4.0.0 [VGA mode]
Microsoft window 98
Perss Enter to choose.
تذكر: نرم افزار LIOL روي سيستم نصب نگردد در چنين مواقعي شما مي توانيد براي داشتن حالت Dual Boot روي سيستم از نرم افزارهاي تجاري زير، كه در بازار وجود دارند، استفاده نمايند.
اين نرم افزار عبارتند از: system commander , boot magic
تذكر: شما مي توانيد سيستم عامل لينوكس را همانند ساير سيستم هاي عامل، بصورتهاي مختلف روي سيستم نصب كنيد. يكي از حالتهاي نصب سيستم عامل لينوكس، نصب بصورت custom است كه در اين حالت كاربر را قادر مي سازد تا محل نصب نرم افزار LILO را روي پارتيشن Boot سيستم تعيين كند. از اين رو، شما مي توانيد محل نصب اين نرم افزار را روي اولين sector از پارتيشن boot ديسك سخت قرار دهيد. در چنين صورتي در هنگام راه اندازي سيستم و در صورت وجود داشتن ساير سيستمهاي عامل، همانند گذشته (پيش از نصب سيستم عامل لينوكس) سيستم شما كار خواهد كرد.
در چنين وضعيتي هيچگونه اعلاني از نرم افزار LILO روي سيستم نخواهيد يافت (زيرا Master boot regard سيستم دست نخورده باقيمانده است).
در اين حالت براي راه اندازي و boot كردن سيستم عامل لينوكس روي سيستم، نيازمند ديسكت راه انداز خواهيد بود كه در ادامه اين بخش چگونگي ايجاد ديسكت راه انداز را مطرح خواهيم كرد.
تذكر مهم: دقت كنيد كه ديسكت راه انداز، كه از آن براي boot كردن سيستم عامل لينوكس استفاده مي كنيد، خراب نشود، زيرا در چنين صورتي ديگر قادر نخواهيد بود تا سيستم عامل لينوكس را روي سيستم راه اندازي نماييد.
4ـ3 انتخاب روشهاي نصب سيستم عامل Red Hat Linux 7.0
انتخاب روشهاي نصب سيستم عامل Red Hat Linux 7.0 مي توانيد يكي از روشهاي زير را انتخاب كنيد:
1ـ به علت آن كه CD-ROM حاوي نرم افزار سيستم عامل Red Hat Linux داراي قابليت Bootable مي باشد، مي توانيد با تغيير دادن گزينه Boot sequence در setup سيستم عمليات نصب را به طور مستقيم از روي CD-ROM و در هنگام راه اندازي سيستم انجام دهيد.
تذكر: براي نصب سيستم عامل Red Hat Linux 7.0 به روش (1) لازم است تا Bios سيستم شما قابليت boot شدن از روي CD-ROM را داشته باشد (خيالتان راحت باشد بيشتر Bios ها داراي چنين قابليتي هستند).
همانطوريكه بيان گرديد براي اين منظور بايد وارد صفحه مربوط به setup سيستم شويد و در زمان تغيير Boot sequence اطمينان حاصل كنيد كه CD-ROM جز انتخاب اول آن باشد.
توجه: در صورتي كه از سيستمي استفاده مي كنيد كه Bios آن قابليت Boot شدن از طريق CD-ROM را داراست انتخاب روش (1) براي نصب سيستم عامل Red Hat Linux 7.0 آسانترين روش نصب به شمار مي رود، اما اگر به هر دليل نمي خواهيد كه برنامه نصب سيستم عامل Red Hat Linux را بصورت مستقيم از روي CD-ROM در هنگام Boot شدن سيستم دنبال كنيد مي توانيد با ايجاد يك فلاپي startup عمليات نصب سيستم عامل را آغاز نماييد. براي اين منظور پس از ايجاد كردن فلاپي startup آن را درون درايو مربوطه قرار داده و سيستم را از روي آن Boot نماييد.
در اين مرحله پس از Boot شدن سيستم، فرآيند نصب سيستم عامل Red Hat Linux 7.0 با ظاهر شدن اعلان Boot آغاز ميگردد.
در صورتي كه فلاپي startup سيستم عامل Red Hat Linux 7.0 را ايجاد كرده ايد، مي توانيد هر يك از روشهاي زير را نيز براي نصب سيستم عامل انتخاب كنيد.
توجه: در صورتي كه بوسيله فلاپي startup فرآيند نصب سيستم عامل را آغاز كرده باشيد مي بايد در طي فرايند نصب جهت كپي كردن فايل هاي نرم افزار سيستم عامل لينوكس استفاده كنيد.
2ـ نصب از روي Hard Drive :
اگر فايل هاي نرم افزار سيستم عامل Red Hat Linux را روي ديسك سخت كپي كرده ايد، مي توانيد از اين روش نصب استفاده كنيد.
3ـ نصب از طريق FTP SERVER :
مي توانيد نصب سيستم عامل Red Hat Linux را از روي يك FTP SERVER انجام دهيد.
5ـ3 ايجاد كردن فلاپي Startup :
مي توانيد فلاپي Startup سيستم عامل Red Hat Linux را در سيستم عامل هاي مختلف ايجاد كنيد.
1ـ5 ـ 3 ايجاد فلاپي Startup تحت MS-DOS :
در CD-ROM حاوي نرم افزار سيستم عامل Red Hat Linux يك داير كتوري تحت عنوان Dosutils وجود دارد. براي ايجاد فلاپي startup تحت MS-DOS كافي است تا برنامه rawrite موجود در اين داير كتوري اجرا نماييد:
براي اين كار مي توانيد بصورت زير عمل كنيد:
CdDosutilsrawite.exe
كه پس از اجراي اين برنامه پيام زير ظاهر مي گردد:
Enter disl Image source filename:
در اين مرحله مي بايد مسير فايل boot.img(disk Image) را، كه در داير كتوري Images از CD-ROM حاوي نرم افزار سيستم عامل Red Hat Linux وجود دارد، در مقابل پيام فوق وارد كرده و سپس كليد Enter را فشار دهيم.
براي مثال:
Enter disk image source filname: E: Imagesboot.img
پس از انجام اين مرحله برنامه rawite پيام زير را روي صفحه نمايشگر ظاهر مي كند.
Enter target deskette drive
در اين مرحله كافي است نام درايو مربوطه (A:) را تعيين كرده و يك فلاپي فرمت شده را داخل درايو قرار داده و دوباره كليد Enter را فشار دهيد.
پس از انجام اين مرحله فلاپي startup سيستم عامل Red Hat Linux ايجاد مي گردد.
تذكر: يك بر چسب با عنوان مناسب روي فلاپي startup ايجاد شده سيستم عامل Red Hat Linux قرار داده و آن را در جاي مطمئن قرار دهيد.
2ـ5ـ3 ايجاد كردن فلاپي startup تحت سيستم Unix يا Linux :
براي اين منظور مي توانيد از فرمان dd بصورت زير در هر يك از سيستم عامل هاي يونيكس يا لينوكس استفاده كنيد.
Dd if=boot.img of=/dev/fd0 bs=1440
تذكر: براي استفاده از محتويات CD-ROM در هر يك از سيستمهاي عامل يونيكس يا ولينوكس ابتدا بايد دستگاه مورد نظر را روي سيستم mount كنيد (در اين ارتباط در فصلهاي بعدي توضيحات بيشتري ارائه خواهد شد) براي مثال مي توان بصورت زير عمل كرد:
# mount /dev/cdrom
و سپس فرمان dd را اجرا نماييد.
توجه: به منظور راحتي بيشتر كاربران در طي نصب اين سيستم عامل لينوكس، در فريم سمت چپ هر بخش راهنمايي در ارتباط با آن مرحله وجود دارد. بنابراين كاربران مي توانند با مطالعه اين راهنما اطلاعات بيشتر و دقيقتري پيرامون هر مرحله و پارامترهاي آن بدست آورند.
با فشار دادن دكمه فرمان Hide Help كه در پايين فريم مربوط به On Line Help قرار دارد مي توانيد راهنماي مورد نظر را بصورت گسترده بر روي تمام صفحه نمايشگر سيستم مطالعه نماييد و براي بازگشت به حالت قبل مي توانيد روي دكمه فرمان show help كليك نماييد.
6ـ 3 تعيين محل فايل هاي نصب سيستم عامل
در هنگام نصب سيستم عامل لينوكس فايل هاي مورد نياز جهت نصب اين نرم افزار مي تواند روي يكي از دستگاههاي زير قرار داشته باشد:
1. Local CD-ROM
2. Hard Drive
3. FTP Server
4. NFS Server
5. Samba Server
ما در اين فصل از طريق Local CD-ROM را مورد بررسي قرار مي دهيم و همانطوريكه در بخش
4ـ4 بيان گرديد سريع ترين و راحترين روش نصب سيستم عامل لينوكس نصب از طريق Local CD-ROM مي باشد. به شما نيز توصيه مي كنيم تا اين روش نصب را انتخاب نماييد.
7ـ 3 مراحل نصب سيتسم عامل Red Hat Linux 7.0
پس از انتخاب روش نصب سيستم عامل Red Hat Linux برنامه نصب يك صفحه به نمايش در مي آورد. در اين صفحه ضمن خوش آمدگويي، اعلان Boot : را در پائين صفحه مشخص مي كند.
We come to red Hat linux!
|
|
|||
|
|
|||
|
|
|||
Boot :
در اين صفحه، بنرامه نصب از شما مي خواهد تا نوع روش نصب را انتخاب نمائيد. نصب را انتخاب نمائيد. نصب سيستم عامل Red Hat Linux در حالت گرافيكي با فشار دادن كليد Enter آغاز مي گردد و با وارد كدرن كلمه text در مقابل علان Boot : نصب در حالت متني (Text mode) شروع مي شود.
تفاوت اين دو حالت در اين است كه نصب در حالت گرافيك به علت وجود واسطه هاي گرافيكي آسانتر است، اما پس از طي فرآيند نصب بصورت كامل هيچ تفاوتي بين سيستم عامل لينوكس نصب شده در هر يك از دو حالت وجود نخواهد داشت.
1ـ7 ـ 3 صفحه انتخاب زبان (Language Sleection) :
در اين مرحله برنامه نصب صفحه انتخاب زبان را نمايش مي دهد. انتخاب پيش فرض زبان انگليسي مي باشد ولي شما مي توانيد هر يك از زبانهاي فهرست شده در ليست را انتخاب نماييد.
بخشي از انتخابهايي كه در اختيارتان قرار مي گيرد بصورت زير مي باشد:
Czech
Danish
Englisg
German
Hungarian
Italian
Russian
………………
براي هر انتخاب زبان دلخواه مي توانيد توسط كليدهاي جهت نما گزينه مورد نظر را انتخاب كرده و سپس روي دكمه فرمان next كليك نماييد.
تذكر: شما در هر مرحله از برنامه از برنامه نصب مي توانيد با كليك كردن روي دكمه فرمان Back به مرحله قبلي از برنامه نصب برويد و در صورت نياز تغييراتي را در مرحله مورد نظر انجام دهيد.
2ـ 7 ـ 3 پيكر بندي صفحه كليد (keybord configuration) :
در اين مرحله شما مي بايد تنظيمات مربوط به صفحه كليد سيستم را مشخص نماييد. اين مرحله از برنامه نصب داراي سه بخش مي باشد كه عبارتند از:
1. Model
2. Layout
3. Dead keys
Model :
در اين بخش مدل هاي مختلف صفحه كليدها فهرست شده است. برنامه نصب بصورت خودكار نوع صفحه كليد سيستم شما را تشخيص مي دهد ولي شما مي توانيد در صورت عدم تطبيق گزينه و مدل انتخاب شده با صفحه كليد سيستم، در فهرست ارائه شده مدل مناسب را انتخاب نماييد.
Layout :
در اين بخش آرايش مربوط به صفحه كليد تعيين مي شود. انتخاب پيش فرض در اين بخش U.S.English مي باشد ولي شما مي توانيد بر حسب مورد هر يك از انتخاب هاي موجود در اين بخش را انتخاب نماييد.
براي مثال بعضي از اين انتخابها بصورت زير مي باشند:
…
U.S.English
U.S.English w/dead keys
U.S.English w/ISO 9995-3
United king dom
…
Dead keys :
Dead keys به كليدهاي مرده در صفحه كليد اطلاق مي شود. بعبارت ديگر در صفحه كليد به كليدهاي كمكي و كليدهايي كه به تنهايي كاري را انجام نمي دهند و در هنگام استفاده بصورت تركيبي عملي را انجام مي دهند (مانند كليدهاي Alt , shift) Dead keys اطلاق مي شوند.
در بخش Dead keys مربوط به پيكربندي صفحه كليد مي توان تعيين نمود كه اين كليدها روي صفحه كليد فعال يا غير فعال باشند. انتخاب پيش فرض Enable Dead keys مي باشد ولي شما مي توانيد در صورت نياز به غير فعال كردن اين كليدها گزينه Disable Dead keys را انتخاب نماييد.
در بخش Test your selection شما مي توانيد به منظور آزمايش تنظيمات صورت گرفته در ارتباط با پيكربندي صفحه كليد كاراكترهايي را وارد نماييد و صحت تنظيمات را آزمايش نماييد.
پس از تكميل تنظيمات پيكربندي صفحه كليد براي ورود به مرحله بعد روي دكمه فرمان Next كليك نماييد.
3ـ7ـ3 پيكربندي ماوس (Mouse Configuration) :
در اين مرحله تنظيمات مربوط به پيكربندي ماوس سيستم صورت گيرد. اين مرحله نيز درايا يدو بخش مي باشد در بخش نخست مدل و نوع ماوس سيستم پيكر بندي و تنظيم مي گردد. و بخش دوم device , port مناسب به ماوس تخصيص داده ميش ود.
توجه در هر مرحله برنامه نصب به صورت خودكار به شناسايي ابزارها و دستگاههاي سخت افزاري سيستم مي پرازد. به صورت پيش فرض تنظيماتي را براي پيكربندي آنها در نظر مي گيرد. در چنين وضعيتي شما مي توانيد در صورت تطبيق تنظيمات صورت گرفته شده توسط برنامه نصب مقدار پيش فرض را پذيرفته و با كليك روي دكمه Next به مرحله بعدي از برنامه نصب برويد و در صورت عدم هماهنگي و تطبيق تنظيمات پيش فرض در هر مرحله، مي توانيد تنظيمات مربوط به پيكربندي سيستم را خودتان انجام دهيد.
در بخش مربوط به تعيين نوع مدل ماوس سيستم مي توانيد از فهرست ارائه شده توسط برنامه نصب، مدل سازگار با ماوس سيستم را انتخاب نماييد.
تذكر: در بخش مربوط به تنظيم كردن نوع و مدل ماوس سيستم مي توانيد با كليك كردن روي علامت + در كنار مدل مورد نظر انتخاب مناسب را در آن گزينش نماييد، در اين حالت علامت + به علامت – تبديل خواهد شد.
در بخش دوم نام پورت و دستگاه متناظر به ماوس سيستم تعيين مي شود اين انتخابها مي تواند بصورت زير باشند:
port Device
ttys0 /dev/ttys0 (com1 under DOS)
ttys1 /dev/ttys1 (com2 under DOS)
ttys2 /dev/ttys2 (com3 under DOS)
ttys3 /dev/ttys3 (com4 under DOS)
پس از انجام هر يك از اين تنظيمات با كليك روي دكمه فرمان Next به مرحله بعدي از برنامه نصب برويد.
4ـ7ـ3 برنامه System Installer :
در اين مرحله روي دكمه فرمان Next كليك كرده و به مرحله بعدي برويد.
5ـ7ـ3 انتخاب نوع نصب (Install Tape) :
در اين مرحله مي توان برحسب مورد يكي از حالتهاي زير را براي سيستم عامل لينوكس انتخاب نمود.
(1) Workstation
(2) Servet System
(3) Custom System
(4) Up grade
حالت WorkStaion :
اين حالت براي مواردي مورد استفاده قرار مي گيرد كه نمي خواهيد از سيستم عامل لينوكس به عنوان سرويس دهنده (Server) استفاده كنيد.
حالت Servet System :
با انتخاب اين گزينه سيستم عامل لينوكس به عنوان يك سيستم عامل سرويس دهنده (server) نصب مي شود. در واقع، با انتخاب اين گزينه، مولفه هاي بيشتري نسبت به حالت Workstation روي سيستم نصب مي گردد.
تذكر: انتخاب گزينه Servet System براي سيتم عامل لينوكس باعث مي گردد تا فضاي بيشتري از ديسك سخت اشغال گردد.
حالت Custom System :
توصيه مي شود اين گزينه را براي نصب سيستم عامل Red Hat Linux 7.0 روي سيستم سپري مي گردد، بستگي به سرعت CD-ROM پردازشگر دستگاه و انتخاب نوع نصب سيستم عامل دارد ولي به طور متوسط بين 10 تا 30 دقيقه و كامل مراحل نصب روش نصب به صورت Custom System انتخاب شده است.
6ـ7ـ3 صفحه مربوط به انتخاب ابزار جهت پارتيشن بندي فضاي ديسك سخت (Manual Partitioning) :
پس از انتخاب گزينه Custom System در صفحه Install Type و كليك روي دكمه فرمان Next جهت انتخاب ابزاري براي پارتيشن بندي فضاي ديسك سخت دو انتخاب بصورت زير در اختيارتان قرار مي گيرد:
(1) Manually Partition With Disk Druid
(2) Manually Partition With Fdisk [expert only]
استفاده از هر يك از اين دو ابزار Disk Druid ، fdisk براي پارتيشن بندي فضاي ديسك سخت مناسب است، ولي استفاده از روش Disk Druid بدليل گرافيكي بودن محيط آن آسانتر است ولي استفاده از روش fdisk ورود به محيط متن (Text Mode) مي باشد، همچنين استفاده از فرامين آن نيازمند تجربه و مهارت بيشتري مي باشد.
1ـ 6ـ7ـ3 استفاده از روش disk druid:
جهت انتخاب اين روش براي پارتيشين بندي فضاي ديسك سخت مي بايد گزينه manuallu partiton with disd druid را انتخاب كرده و سپس روي دكمه فرمان nest كليك نماييد. در اين مرحله فهرستي از پارتيشن هاي موجود به همراه اندازه نوع و فايل هر يك از آنها مقدار فضاي كل ديك سخت در صورت داشتن چند ديسك سخت روي سيستم اطلاعات مربوط به تمامي آنها فهرست مي شود) و فضاي خالي و پارتيشن نشده از ديسك سخت نمايش داده ميش ودو.
تذكر: بستگي به انتخاب نوع نصب سيستم عامل لينوكس workstation يا server مقدار فضايي كه بايد به ديسك سخت نسبت دهيد متفاوت مي باشد.
تذكر: حداقل مقدار فضاي لازم براي نصب سيستم عامل red hat linux به طور تقريبي به صورت زير است.
(1) work station 700 MB
(2) server system 1.7 MB
(3) Custom System 1.7MB
همانطور كه بيان شد اين مقادير همگي حداقل فضاي لازم هستند، اما شما مي توانيد در صورت در اختيار داشتن فضاي خالي بيشتر روي ديسك سخت، فضاي بيشتري را به اين امر تخصيص دهيد.
ابزار disk druid اطلاعات لازم از فضاي ديسك سخت را در اختيار شما قرار مي دهد. حال اگر فضاي خالي به اندازه مورد نظر روي ديسك سخت وجود دارد، مي توان به اضافه كردن پارتيشين هاي سيستم عامل لينوكس روي ديسك سخت اقدام نمود. و در صورتي كه به اندازه كافي فضاي روي ديسك سخت وجود ندارد. بايد مقداري از پارتيشن هاي موجود روي ديسك سخت را حذف كرده تا فضاي لازم جهت پارتيشن در اختيار قرار گيرد.
محيط: disk druid از سه بخش تشكيل شده است.
1ـ تقسيم بندي و پارتيشن هاي جاري ديسك سخت را نمايش مي دهد.
(Curent disk poartition)
2ـ خلاصه اي از وضيت ديسك سخت را نمايش مي دهد. (drive summaries)
3ـ دكمه هاي فرمان جهت كار در محيط (Command Buttons) disk druid
چگونگي اضافه كردن يك پارتيشين جديد:
براي اضافه كردن يك پارتيشن جديد به كمك disk druid ابتدا روي دكمه فرمان add كليك نماييد. پس از آن جعبه گفتگويي شامل فيلدهاي زير و دكمه فرمان ok و Cancel ظاهر مي گردد.
1. Mount point
2. Size
3. Used remaining space?
4. Partiton type
5. All owable
و دكمه هاي فرمان ok و Cancle
1ـ mount point
در اين فيلد مي بايد mount point مربوط به پارتيشن را مشخص نماييد.
تذكر: دقت نماييد كه شما بايد حداقل دو فايل سيستم، يكي از نوع linux native و ديگري از نوع linux swap روي سيستم ايجاد نماييد.
تذكر: mount point كه براي پارتيشن از نوع linux native انتخاب مي كنيد، بايد كاركتر: “/” باشد.
تذكر: توصيه مي شود علاوه بر دو فايل سيستم Linux Native, linux Swap چهار فايل سيستم ديگر روي ديسك سخت ايجاد نماييد. اين فايل سيستم ها عبارتند از:
/usr, var,/home,usr/local
توجه: براي فايل سيستم از نوع Linux swap نبايد Mount point انتخاب نماييد. همچنين توصيه مي شود در صورت در اختيار داشتن فضاي لازم روي ديسك سخت، فضايي به اندازه MB133 را به پارتيشن از نوع Linux Swap تخصيص دهيد.
2ـ اندازه پارتيشن (Size):
در اين فيلد مي بايد اندازه مورد نظر از فضاي ديسك سخت را براي پارتيشني كه مي خواهيد ايجاد نماييد را بر حسب مگابايت تعيين نماييد.
3ـ نوع پارتيشن (partition tupe)
براي تعيين نوع پارتيشني كه مي خواهيد نماييد يم بايد روي آيكون كنار عبارت Partition type كليك نماييد. پس از آن فهرستي از انواع مختلف پارتيشن ها در اختيارتان قرار مي گيرد. كه عبارتند از:
1. linux swap
2. linux native
3.linux raid
4.dos 16 bit<32M
5. Dos 16-bit >=32M
4ـ Allowable drive
اين قسمت فهرستي از ديسك هاي سخت موجود روي سيستم را نمايش مي دهد و در اين قسمت شما مي بايد ديسك سختي را كه مي خواهيد پارتيشن مربوطه روي آن ايجاد گردد را انتخاب نماييد.
5ـ used remaning Space?
در صورتي كه بخواهيد از مقدار فضاي باقيمانده ديسك سخت به عنوان مقدار فضاي يك پارتيشن استفاده نماييد روي آيكون كنار آن كليك نماييد.
پس از تكميل اطلاعات فوق وسپس كليك روي دكمه فرمان ok پارتيشن مورد نظر ايجاد مي گردد و در صورت انصراف يا ناديده گرفتن اطلاعات وارد شده روي دكمه فرمان Cancel كليك نماييد.
دكمه فرمان Edit
از اين دكمه فرمان مي توانيد در صورت نياز به ويرايش و اصلاح يك پارتيشن ايجاد شده استفاده نماييد.
دكمه فرمان delete
در صورتي كه بخواهيد پراتيشن ايجاد شده روي ديسك سخت را حذف كنيد، مي توانيد از اين دكمه فرمان استفاده كنيد.
ثبت تغييرات و ورود به مرحله بعد:
در صورتي كه بخواهيد همه تغييرات اعمال شده روي سيستم را ثبت و ذخيره نماييد، روي دكمه فرمان Next كليك كرده و به مرحله بعدي از برنامه نصب برويد.
2-6-7-3 استفاده از ابزار fdisk:
همانطوري كه قبلاً نيز ذكر گرديد مي توان از دستور fdisk براي پارتيشن بندي فضاي ديسك سخت استفاده نمود.
جهت استفاده از ابزار fdik در صفحه مربوط به Maual partitioning گزينه Manually Partiton wit fdisk را انتخاب كرده و سپس روي دكمه فرمان Next كليك نماييد. در صفحه مربوط به fdisk مي بايد ابتدا ديسك سخت متصل به سيستم را انتخاب ركده و سپس روي دكمه فمران Nest كليك نماييد.
در اينجا براي آشنايي با پارامترها و نحوه كار با دستور Fdisk بذكر پارامترهاي اين دستور مي پردازيم.
Fdisk options
M: فهرستي از پارامترهاي قابل استفاده به همراه دستور fdisk را در اختيارتان قرار مي دهد.
P: فهرستي از پارتيشن بندي هاي موجود روي ديسك سخت را ارائه مي دهد.
O: ايجاد كردن پارتيشن جديد روي ديسك سخت
T: براي تعيين و تغيير دادن نوع پارتيشن
L: فهرستي از پارتيشن هاي مختلف روي ديسك سخت به همراه ID number هاي آنها ارائه مي دهد.
W: براي ذخيره كردن همه تغييرات اعمال شده و خارج شدن از دستور Fdisk
Q: خروج از برنامه fdisk و ناديده گرفتن تمامي تغييرات اعمال شده.
7-7-3 انتخاب پارتيشن ها جهت فرمت شدن (choose partitions format):
در اين صفحه مي بايد پارتيشن هاي ايجاد شده را جهت فرمت انتخاب مي نماييد، همچنين مي توانيد جهت بررسي Bad Block هاي احتمالي روي ديسك سخت گزينه cheek for bad blocks while formatting را انتخاب كنيد. (انتخاب اين گزينه اختياري مي باشد.)
8-7-3 پيكر بندي نرم افزار LILO:
اين صفحه به پيكر بندي نرم افزار (Linux Loader) LILO مي پردازد همچنين در اين صفحه مي توانيد به ايجاد ديسك Boot و نيز در صورت نصب نرم افزار LILO اين نرم افزار روي كدام Boot Recard نصب گردد. بپردازد.
9-7-3 پيكربندي شبكه ((network configuration
در اين صفحه مي توانيد در صورت داشتن كارت شبكه به پيكربندي تنظيمات مربوط به كارت شبكه از قبيل پيكربندي سرويس DHCP آدرس هاي NetMask, IP و آدرس Network شبكه همچنين Host Name آدرس Defaul Gateway و غيره بپردازيد.
10ـ7ـ3 صفحه انتخاب Time Zone :
در اين صفحه مي توانيد ناحيه مورد نظر را انتخاب كنيد. براي مثال نام كشور ايران را انتخاب نماييد و سپس روي دكمه فرمان Next كليك نماييد.
11ـ7ـ3 تعيين رمز عبور ريشه:
در اين مرحله، برنامه نصب از شما مي خواهد تا رمز عبور براي كاربر root را وارد نماييد. كاربر root در سيستم عامل لينوكس همانند ساير سيستم هاي عامل مبتني بر يونيكس، نقش مدير سيستم را ايفا مي كند. همچنين در اين صفحه مي توانيد كاربراني را براي سيستم عامل لينوكس تعريف نماييد. اين كار در قسمت Account Name موجود در اين صفحه به كمك دكمه هاي فرمان new ، delet ، edit ، account انجام مي پذيرد.
12ـ7ـ3 Authentication Configuration :
در صورتيكه شما تنظيمات مربوط به رمزهاي شبكه را تعيين نكرده باشيد مي توانيد از اين صفحه صرفنظر نماييد و در صورت تنظيم كردن آن مي بايد هر يك از فيلدهاي موجود در اين صفحه را پر نماييد.
13ـ7ـ3 مرحله انتخاب مولفه و سيستم هاي نرم افزاري (Package Group Selection) :
در اين مرحله فهرستي از مولفه ها و بسته هاي نرم افزاري سيستم عامل لينوكس فهرست شده است و شما مي توانيد در صورت نياز هر يك از مولفه هاي نرم افزاري مورد نظر را انتخاب نماييد.
14ـ7ـ3 پيكر بندي محيط گرافيكX (X configuration) :
در اين صفحه برنامه نصب سوالاتي را در ارتباط با سازنده و مدل نمايشگر و بسامدهاي افقي و عمودي مربوط به نمايشگر سيستم مطرح مي كند. اين صفحه از سه بخش تشكيل شده است كه عبارتند از:
1. Monitor Configuration.
2. Horizontal sync.
3. Vertical sync.
در بخش پيكربندي نمايشگر (Monitor Configuration) نام، مدل و نوع نمايشگر متصل به سيستم را مي بايد تعيين نماييد. در اين بخش فهرستي از انواع مختلف مدل هاي نمايشگر ارائه شده است.
15ـ7ـ3 پيكربندي كارت گرافيك
در اين صفحه تنظيمات مربوط به پيكربندي كارت گرافيك متصل به دستگاه از قبيل مقدار حافظه كارت گرافيك، تنظيمات مربوط به وضوح و دقت كارت گرافيك و نيز انتخاب Window Manger پيش فرض سيستم عامل لينوكس انجام مي پذيرد.
همانطوريكه قبلاً نيز بيان گرديد برنامه نصب سيستم عامل لينوكس بصورت خودكار سعي در تشخيص نوع دستگاه سخت افزاري سيستم مي كند (auto probing) ولي در صورتي كه انتخاب انجام شده مطابق با نوع و مدل دستگاه و ابزار مورد نظر نباشد شما قادر خواهيد بود تا خودتان به پيكربندي آن اقدام نماييد.
در فهرستي كه در اين صفحه به نمايش در آمده ايت ليستي از انواع مدل هاي كارت گرافيك ديده مي شود كه شما مي توانيد مطابق با كارت گرافيك متصل به سيستم و نيز داشتن اطلاعات كافي در ارتباط با مشخص
آموزش تکمیلی کامپیوتر